Ο Κώστας Μανουσάκης μόλις είχε πεθάνει. Με δεδομένο ότι ήδη είχα καταπιαστεί και ετοίμαζα ένα “Παρασκήνιο” αφιερωμένο στον ίδιο και τη δουλειά του, μου ζήτησαν από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ένα μικρό φιλμ 15 λεπτών, για να το προβάλλουν στη μνήμη του κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ.