Τα ΑΣΚΙ αποτελούν το σημαντικότερο ιστορικό αρχείο, με έμφαση στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες του εικοστού αιώνα. Η κάμερα παρακολούθησε τους ανθρώπους και τη δράση των ΑΣΚΙ επί οκτώ μήνες.
Εμφανίζονται:
Σπύρος Ασδραχάς, Βαγγέλης Καραμανωλάκης, Ιωάννα Παπαθανασίου.
Κάμερα - Ήχος:
Ηλίας Γιαννακάκης
Σενάριο - Σκηνοθεσία:
Ηλίας Γιαννακάκης
Τα ΑΣΚΙ, δηλαδή Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, αποτελούν κάτι πολύ ιδιαίτερο.
Μαγιά της ιστορικής συλλογής τους ήταν, στο ξεκίνημα, το ένα κομμάτι του Αρχείου του ΚΚΕ που διασώθηκε στη Ρουμανία, ύστερα από τη διάσπαση του 1968. Το υπόλοιπο παραμένει μέχρι σήμερα στα υπόγεια του Περισσού. Χωρίς πρόσβαση σε μελετητές παρά μόνο σε σκληρά κομματικά στελέχη.
Αντιθέτως, τα αρχεία των ΑΣΚΙ εμπλουτίσθηκαν στην πορεία και ήταν πάντα ανοιχτά σε όλους τους μελετητές. Όλων των πολιτικών αποχρώσεων.
Γνώρισα τους δυο βασικούς, εκείνη την εποχή, συντελεστές των ΑΣΚΙ, την Ιωάννα Παπαθανασίου και τον Βαγγέλη Καραμανωλάκη, όταν χρειάστηκα τη βοήθειά τους για την έρευνα που έκανα για τη Μακρόνησο. Και μου την πρόσφεραν απλόχερα. Όπως και πολλά στοιχεία και φωτογραφίες. Και μια σειρά από πολύτιμες συμβουλές.
Έτσι, ήταν αυτονόητη επιλογή για μένα να κάνω ένα “Παρασκήνιο” για τα ΑΣΚΙ.
Τα γυρίσματα του οποίου κράτησαν πολλούς μήνες. Εκεί γνώρισα και κινηματογράφησα τον Σπύρο Ασδραχά, τον Άγγελο Ελεφάντη, τον Ηλία Νικολακόπουλο, τον Πολυμέρη Βόγλη (που επίσης με βοήθησε στη Μακρόνησο) αλλά και έναν νεότερο ιστορικό με τον οποίο, όπως είχε ήδη συμβεί λίγο νωρίτερα με την Ιωάννα και τον Βαγγέλη, γίναμε φίλοι και συνεργάτες. Ήταν ο Τάσος Σακελλαρόπουλος.
Ήταν πολύ όμορφη η εμπειρία του γυρίσματος για τα ΑΣΚΙ.