Η ιστορία της Βασίλισσας του Ελληνικού Μπάσκετ, από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια μέχρι το 2009.
Εμφανίζονται:
Γιώργος Αμερικάνος, Χρήστος Ζούπας, Γιώργος Τρόντζος, Φίλιππος Συρίγος, Βαγγέλης Φουντουκίδης, Βασίλης Γκούμας, Μηνάς Γκέκος, Γιάννης Ιωαννίδης, Μπάνε Πρέλεβιτς και Νίκος Χατζής.
Διεύθυνση Φωτογραφίας:
Κλαούντιο Μπολιβάρ
Ηχοληψία:
Δημήτρης Κανελλόπουλος
Βοηθός παραγωγής:
Γιάννης Βικίας
Έρευνα αρχείων:
Άκης Παπαδόπουλος
Κείμενα - Αφήγηση:
Κωνσταντίνος Καμάρας
Σενάριο - Ιστορική Τεκμηρίωση - Σκηνοθεσία:
Ηλίας Γιαννακάκης
Όπως και στο αντίστοιχο ποδοσφαιρικό ντοκιμαντέρ της σειράς έτσι κι εδώ, η συγκίνηση ήταν διάχυτη.
Για πολλούς λόγους.
Και κυρίως για τη σπουδαία ομάδα της δεκαετίας του εξήντα. Που έφερε το πρώτο Ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Ήταν πολύ συγκινητικά τα γυρίσματα στο Καλλιμάρμαρο με τον Αμερικάνο και τον Ζούπα. Και σε παράλληλο μοντάζ ο ψηλός Γιώργος Τρόντζος και ο Φίλιππος Συρίγος ο οποίος, αν και μίλησε σε όλες τις ταινίες, στην περίπτωση αυτή είχε ένα λόγο παραπάνω καθώς η ΑΕΚ εκείνων των χρόνων ήταν η ομάδα του. Αυτή που τον ώθησε να ασχοληθεί με το μπάσκετ.
Και φυσικά δεν έλειπε η φωνή του Γεωργίου αν και δεν κατάφερε τελικά να εμφανιστεί στην κάμερα.
Ευτυχώς υπήρχαν πλούσια υλικά από τα επίκαιρα της εποχής και η μεγάλη πορεία της ΑΕΚ ζωντάνεψε με τον καλύτερο τρόπο.
Από κει και πέρα υπήρχαν τα δύσκολα χρόνια, με κορύφωση το Κύπελλο του 1981 και ήρωα τον Ραμπίδη, μιλούν για όλα αυτά ο Γκούμας και ο Γκέκος, και ασφαλώς η μεγάλη ομάδα μεταξύ 1995 - 2002.
Η ομάδα του Φιλίππου, που με τεχνικούς τους Ιωαννίδη πρώτα, Ίβκοβιτς στη συνέχεια και Σάκοτα στο τέλος, έφτασε στον τελικό της Ευρωλίγκα, το 1998, κατέκτησε δυο Κύπελλα Ελλάδας, το 2000 και 2001, το Κυπελλούχων το 2000, ύστερα από 32 χρόνια, και τέλος το αξέχαστο πρωτάθλημα του 2002 με τη μεγάλη ανατροπή.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο Μπάνε Πρέλεβιτς και φυσικά ο σύγχρονος εμβληματικός αρχηγός, ο Νίκος Χατζής, μιλούν για όλες εκείνες τις τεράστιες επιτυχίες.
Δεν θα ξεχάσω τον Γιώργο Αμερικάνο που δεν άντεχε από τους πόνους στα γόνατα όσο διαρκούσε το γύρισμα. Δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος και μου έκανε νοήματα ότι θα έπεφτε κάτω.
Τελικά, όπως πάντα, βγήκε νικητής.
Ελευθεροτυπία
