Γνωρίζω τον Χρήστο Μαύρο πάρα πολλά χρόνια. Από τότε, περίπου, που γνώρισα και τον Λευτέρη Βογιατζή, δηλαδή το 1994. Παρατηρούσα, όπως όλοι, ότι ο Χρήστος, που ήταν το δεξί χέρι στην καθημερινότητα του Λευτέρη, ως φροντιστής, ηλεκτρολόγος του θεάτρου, βοηθός, κατασκευαστής και μεταφορέας σκηνικών, ακόμα και άτυπος διευθυντής σκηνής, αποτελούσε τον πιο κοντινό του άνθρωπο. Τον απασχολούσε χωρίς ωράριο, τού τηλεφωνούσε με κάθε αφορμή μέσα στην άγρια νύχτα, τον είχε μαζί του στην Άνδρο και γενικότερα είχε αναπτυχθεί μεταξύ τους μία σχέση αλληλλο - εξάρτησης, βαθιάς αγάπης αλλά και νοσηρότητας, καθώς ο Χρήστος ζούσε όλη μέρα στο θέατρο και ουσιαστικά ζούσε για εκείνον.
Ήδη από το 2013 και τον θάνατο του Λευτέρη, είχα μιλήσει στον Χρήστο για την ιδέα ενός ντοκιμαντέρ για την τόσο ιδιαίτερη, μοναδική θα έλεγα, σχέση τους.
Τελικά, αυτό προέκυψε το 2021, για το “Υστερόγραφο” και αποτελεί μία από τις καλύτερες και πιο αγαπημένες δουλειές μου. Γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στο ιστορικό θέατρο της οδού Κυκλάδων, με την εξαιρετική συμμετοχή του Χρήστου ως μοναδικού ομιλητή - φορέα της ταινίας, μαζί με υλικό αρχείου που προβλήθηκε για πρώτη φορά.
Ο Χρήστος ήταν συγκλονιστικός μέσα στην απλότητα, την ειλικρίνεια και την αυθεντικότητά του, μιλώντας για τα είκοσι χρόνια που πέρασε δίπλα στον Λευτέρη Βογιατζή, το πνεύμα και η σκιά του οποίου θα τον συνοδεύουν μέχρι το τέλος της ζωής του. Το “Υστερόγραφο” για τον Χρήστο, αποτέλεσε όχι μόνο το ντοκουμέντο μιας μοναδικά παράδοξης αλλά και ζεστής σχέσης, αλλά επίσης και ένα “λοξό” πορτρέτο του ίδιου του Λευτέρη Βογιατζή.
Διεύθυνση Φωτογραφίας:
Δημήτρης Κορδελάς
Μοντάζ:
Μυρτώ Λεκατσά - Θανάσης Ντόβας - Αποστολία Παπαιωάννου
Ηχοληψία:
Αλέξανδρος Σακελλαρίου
Παραγωγή:
Βασίλης Κοτρωνάρος
