Μια μονογραφία του συγγραφέα Γιώργου Θεοτοκά που μέσα από το “Ελεύθερο Πνεύμα” σκιαγράφησε με τον πιο ουσιαστικό τρόπο το στίγμα της Γενιάς του Τριάντα.
Εμφανίζονται:
Νίκος Αλιβιζάτος, Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου, Μάριος Πλωρίτης.
Φωτογραφία:
Δημήτρης Κορδελάς - Απόστολος Καρακάσης
Ήχος:
Δημήτρης Βασιλειάδης
Αφήγηση - Μουσική επιμέλεια:
Ιάκωβος Δρόσος
Έρευνα - Σενάριο - Σκηνοθεσία:
Ηλίας Γιαννακάκης
Κι αυτό το “Παρασκήνιο” ήταν ανάθεση. Για έναν συγγραφέα που εκτιμώ πολύ, κυρίως για την πολιτική του σκέψη, το φιλελευθερισμό του και τα δοκίμιά του.
Ο άνθρωπος που μέσα από το “Ελεύθερο Πνεύμα” του συνόψισε το ήθος της Γενιάς του τριάντα.
Ο άνθρωπος που στον πολύ δύσκολο, ιδιαίτερα για την Ελλάδα, εικοστό αιώνα, υπήρξε την ίδια στιγμή και μετριοπαθής και παθιασμένος.
Δεν θα ξεχάσω τη θαυμάσια Λιλή Αλιβιζάτου, αδελφή του συγγραφέα, μια γυναίκα με έντονη προσωπικότητα και αύρα της παλιάς Αθήνας, η οποία μας βοήθησε πολύ και μας παραχώρησε το σπανιότατο υλικό super-8 με οικογενειακές στιγμές τους.
Συνολικά, ήταν ένα “Παρασκήνιο” κάπως ακαδημαϊκό, αλλά αποτελεί τη μοναδική τηλεοπτική προσέγγιση του Θεοτοκά και απέδωσε σε ικανοποιητικό βαθμό τον συναισθηματικό και πνευματικό κόσμο του αλλά και τις σχέσεις του με τις δυο γυναίκες της ζωής του.
Με την ταινία αυτή ολοκληρώθηκε η πρώτη μου περίοδος συνεργασίας με το “Παρασκήνιο” καθώς έπρεπε να αφοσιωθώ στην πραγματοποίηση της πρώτης μου κινηματογραφικής ταινίας μυθοπλασίας, την “Αλεμάγια”.
Θα έλεγα, κοιτώντας με μια απόσταση χρόνου ότι εκείνα τα πρώτα οκτώ “Παρασκήνια” που έκανα αποτέλεσαν, κατά κάποιο τρόπο, τη μαθητεία μου και μου έδωσαν τον απαραίτητο χρόνο ωρίμασης.
Όταν επανήλθα, ύστερα από 2,5 χρόνια, ήμουν έτοιμος πλέον, νομίζω, να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό.
