Όταν το 2013 η ΕΡΤ έκλεισε με τον γνωστό αντιδημοκρατικό τρόπο, με απόφαση του τότε Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ολοκληρώθηκε βιαίως και η ιστορική πορεία του “Παρασκηνίου”.

Για όσες και όσους είχαμε συνδεθεί δημιουργικά με αυτή τη σειρά, η έλλειψη ήταν οδυνηρή. Για μένα προσωπικά, ήταν σαν να έχασα τον κόσμο όλο. Όλα τα χρόνια που αποτελούσα βασικό μέλος της ομάδας της Cinetic και του “Παρασκηνίου”, μετέφραζα τα πάντα σε σχέση με αυτή μου την ιδιότητα. Κάθε πρόσωπο ή δράση πού μού κινούσε το ενδιαφέρον, μετατρεπόταν σε ιδέα που έπαιρνε ή μπορούσε να πάρει σάρκα και οστά ως ένα “Παρασκήνιο”.

Το 2020, ο Λάκης Παπαστάθης, που βίωνε, οδυνηρότερα από όλους, το ίδιο ακριβώς δημιουργικό κενό, κάλεσε ορισμένους από την ομάδα της Cinetic για να αναβιώσουμε το “Παρασκήνιο”.

Δεν ήταν δυνατή η χρήση του ιστορικού τίτλου για νομικούς λόγους, όμως επιλέχθηκε ο τίτλος “Υστερόγραφο” και ξεκίνησε η παραγωγή με καλλιτεχνικό υπεύθυνο τον Λάκη Παπαστάθη. Ο Τάκης Χατζόπουλος, ο έτερος δημιουργός του “Παρασκηνίου”, είχε δηλώσει μετά το 2013 ότι δεν επιθυμούσε να συνεχίσει.

Για δύο κύκλους το “Υστερόγραφο” έδωσε ορισμένα εξαιρετικά ντοκιμαντέρ. Στο σύνολό της η σειρά στάθηκε σε υψηλότατο επίπεδο, απολύτως ισότιμο του ιστορικού “Παρασκηνίου” επιτυγχάνοντας να είναι η ποιοτικότερη σειρά της ΕΡΤ.

Αναμένουμε τη συνέχεια της σειράς, με κάποιον άλλο τίτλο ενδεχομένως και στην πορεία του χρόνου εύχομαι και ελπίζω να επανέλθει με την αυθεντική της ονομασία, ως “Παρασκήνιο”.

Από τη δική μου πλευρά, στα οκτώ επεισόδια που πραγματοποίησα σε δύο κύκλους, νομίζω ότι έδωσα ορισμένα από τα καλύτερα ντοκιμαντέρ που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια σε αυτό το είδος, το πορτρέτο, δηλαδή, τύπου “Παρασκήνιο”.